​

'Vanaf nu is alles een conversatie' zeiden we een paar jaar geleden. Sindsdien is het voeren van gesprekken dat wat we doen, in dichtvorm, in podcasts, museumbezoeken, wandelingen, in fictieverhalen en ook met anderen. Wat hebben we ondertussen geleerd van al deze gesprekken? Kunnen we terugkijkend iets zeggen over wat wij een genereus gesprek vinden? Wat zijn de kenmerken daarvan? Wat voor omstandigheden zijn daarvoor nodig? 

​